by രചന – അമീന
“മാറ് ദക്ഷ്……”
ന്ന് കടുപ്പത്തിൽ പറഞ് അവനെ മറികടന്ന് റൂമിന് വെളിയിലിറങ്ങവേ അടുത്ത നീമിഷം ശ്രീയുടെ അരയിലായി കയ്യാൽ ചുറ്റിവരിഞ്ഞ ദക്ഷ് അവളെ അകത്തേക്ക് വലിച് വാതിലടച്ചു ലോക്ക് ചെയ്ത പാടെ വാതിലിലോട്ട് ചേർത്ത് വെച്ചവവളിലേക്കായ് ചേർന്ന് നിന്നതും അവന്റെ പ്രവർത്തിയിൽ വിറച്ചു പോയ ശ്രീ അവന്റെ സാമീപ്യത്തിൽ തറഞ്ഞു നിന്നു…….
“ശ്രീ…….”
ന്നുള്ള വിളി അവഗണിച്ചു കൊണ്ട് അവൾ അവനെ അകറ്റുവാൻ ശ്രമിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു
“വിട് ദക്ഷ്…….”
“പ്ലീസ്….. ഞാ…..ഞാനൊന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ ശ്രീ….. എന്നെ ഒന്ന് കേൾക്കാനുള്ള മനസ് നീ കാണിക്ക് പെണ്ണെ…..”
“ഇത്രയും പറഞ്ഞതും ചെയ്തതും പോരാഞ്ഞിട്ടാണോ….ഇനിയും നിനക്കെന്ത പറയാനുള്ളെ….പ്ലീസ് ലീവ് മി ദക്ഷ്….”
“ശ്രീ…….”
“ഞാൻ പറഞ്ഞു കഴിഞ്ഞതാ നീ പറയുന്നതൊന്നും നിക്ക് കേൾക്കാൻ താല്പര്യമില്ലന്ന്…..”
അതും പറഞ് അവനിൽ നിന്നു മുഖം തിരിക്കവേ വേദന നിറഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ ഇടർച്ചയോടെ…..
“അ…. അത്രയും വെറുത്ത് പോയോ എന്നെ……”
“മ്മ്…….”
അതിന് മറുപടിയെന്നോണം ചെറു മൂളലിൽ അവൾ ഒതുക്കിയപ്പോൾ ദക്ഷ് പുച്ഛ ഭാവത്തോടെ…..
“ഓഹ് റിയലി….. നീ എന്നെ വെറുക്കുന്നല്ലേ ശ്രീ…..എന്നാൽ നീ അതൊന്ന് എന്റെ മുഖത്തു നോക്കി പറയ്‌ ശ്രീ…. നിനക്കെന്നെ വെറുപ്പാണെന്ന്…….”
അവന്റെ ചോദ്യത്തിന് മറുപടി പറയാൻ പ്രയാസപ്പെട്ട് സാരിയിൽ വിരലിനാൽ കൊരുത് പിടിച്ചു മുഖം തിരിച്ചു…..അതോടെ ദക്ഷിന്റെ ചൊടിയിലായി ചെറു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു…….
“എനിക്കറിയാം ശ്രീ…..ക്ഷമിക്കാൻ കഴിയുന്ന തെറ്റല്ല ഞാൻ നിന്നോട് ചെയ്തതെന്ന്…..അതുകൊണ്ട് തന്നെ നിനക്കെന്നോട് ദേഷ്യമാണെന്നുമറിയാം…..പക്ഷെ നിനക്കൊരിക്കലും എന്നെ വെറുക്കാൻ കഴിയില്ലന്നുമറിയാo ശ്രീ….എന്റെ മുഖത്‌ നോക്കി എന്നോട് വെറുപ്പെണ് പറയാൻ ശ്രമിച്ചാലും ഈ ഉള്ളിൽ ചെറു സ്ഥാനം യെനിക്കുണ്ടെന്നുള്ളത് കൊണ്ട് തന്നെ നിനക്കായുള്ള കാത്തിരിപ്പിലാണ് ഞാൻ……”
“എനിക്ക് വേണ്ടിയാരും കാത്തിരിക്കണമെന്നില്ല……”
“ഇല്ല ശ്രീ……നിന്നിൽ നിന്ന് ഇനിയൊരു മടക്കം എനിക്ക് കഴിയില്ല…..ശരിയാ തെറ്റ് ചെയ്തവനാ ഞാൻ….നിസ്സഹായതയുടെ പേരിലായാൽ പോലും ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിച്ചവളെ നിഷ്കരുണം വേദനീപ്പിച്ചവന…… പക്ഷെ അറിഞ്ഞില്ല പെണ്ണെ…. നിന്റെ ഉദര…..”
ന്ന് പറഞ്ഞു സാരിക്കിടയിലൂടെ ശ്രീയുടെ വയറിലായി കൈ ചേർക്കവേ അവന്റെ ആ നീക്കത്തിൽ മിഴിഞ്ഞു പോയ ശ്രീ ആ കൈ തട്ടി മാറ്റി കൊണ്ട് പതർച്ചയോടെ……
“താ….താനെന്താ ചെയ്യണെ…….”
“ഞാൻ…. സോറി…. നീ കരുതുന്ന പോലെയല്ല… ഞാൻ ഉദ്ദേശിച്ചത്…. ഈ ഉദരത്തിൽ ന്റെ മക്കളെയും വഹിച്ചു കൊണ്ടാണ് നീ അകന്നതെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല പെണ്ണെ…. ഈ 4 വർഷം ഞാൻ ഉരുകി തീർന്നു…. എനിക്കന്യമായ എന്റെ മക്കളുടെ വളർച്ച അതിന് പകരമെന്നോണം എനിക്ക് വേണം അവരെ ന്റെ മക്കളെയും അവരുടെ മാമ്മയേയും……ഇനിയുള്ള ജീവിതത്തിൽ നിങ്ങൾ വേണമെന്ക്ക്….. ക്ഷമിക്കുവോ ഇല്ലയോ…. എന്റെ സ്നേഹം കൊണ്ട് നിന്റെ വേദന മാറ്റിയെടുക്കാൻ കഴിയുമെങ്കിൽ എനിക്ക് വേണം നിന്നെ ശ്രീ… ഇനിയൊരു അകൽച്ച അതെന്റെ പ്രാണൻ പറിച്ചു കളയുന്നതിന് തുല്യമാകും….. കത്തിരുന്നോളാം നീ ക്ഷമിക്കുന്നത് വരെ….. അത് വരേയ്ക്കും നീയും മക്കളും ഇല്ലെൽ പ്രാന്ത് പിടിച്ചു പോകും ശ്രീ……”
ന്ന് ഇടർച്ചയോടെ പറഞ് അവളുടെ തോളിലേക്കായി ചാഞ്ഞതും…. ശ്രീയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു വന്നു…..
ഒരുവേള അവളുടെ കൈകൾ അവന് നേരെ സാന്ത്വനമെന്നോണം ഉയർന്നുവെങ്കിലും തിരികെ കൈ പിൻവലിച് കണ്ണുകൾ ഇറുകെ അടച്ച് കൊണ്ട്….. അവനെ തന്നിൽ നിന്നകറ്റി….. മുന്നോട്ട് നടന്നു ബെഡിലായുള്ള അലക്കി ഉണങ്ങിയ മക്കളുടെ തുണികൾ മടക്കി വെക്കുന്നതിലേക്ക് കടന്നു…..അവളുടെ ഒഴിഞ്ഞു മാറ്റം ദക്ഷിലായി വേദന പടർത്തി…..പിന്തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ജോലിയിലേർപ്പെട്ട ശ്രീയെ നോക്കി മനസിൽ……
തെറ്റാണ് ചെയ്തത്….. പക്ഷെ അത് കരുതി നിന്നെ അങ്ങനെയങ്ങ് വിട്ട് കളയാൻ എനിക്ക് കഴിയില്ല പെണ്ണെ….. കൊണ്ട് പോകും ഞാൻ എന്റെ പെണ്ണായി ദക്ഷ് മഹലിലേക്ക്…. ഈ പരിഭവം എല്ലാം ഞാൻ മാറ്റിയെടുക്കും എനിക്ക് തിരികെ വേണം നിന്റെ പ്രണയം …..
അത് നെടുവാൻ പഴയ നിന്റെ തല്ല് കൊള്ളി ദക്ഷ് ആകാനും ഞാൻ ഒരുക്കവ പെണ്ണെ….. നിന്നോട് താന്ന് തന്നാൽ നീ അകന്ന് നിൽക്കുo…. വയ്യ ഈ അകൽച്ച അത് കുറയ്ക്കാൻ ഞാൻ കെട്ടിപ്പൂട്ടി വെച്ച എന്റെ പ്രണയം അതിരുകളില്ലാതെ പുറത്തെടുക്കാൻ പോകുവാ ശ്രീ….. അതിനന്ത്യത്തിൽ എനിക്ക് മാത്രമായി വേണം നിന്നെ…… എന്റെ പ്രാണനായി…….
ന്ന് മനസ്സിൽ മൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് പിന്തിരിഞ്ഞു നിന്ന് ഡ്രസ്സ് മടക്കുന്ന ശ്രീക്ക് പുറകിലായി ചേർന്നുനിന്നു…..
അവന്റെ ചുടുനിശ്വാസം പുറകിൽ അടിക്കവേ ശ്രീ പിടച്ചിലോടെ പിന്തിരിയുന്നതിനു മുന്നേ അവന്റെ ഇരുകൈകൾ അവൾക്കിരു വശങ്ങളിലൂടെ മുൻപോട്ട് വന്നു അവളുടെ കയ്യിൽ ആയി പിടിച്ചു മടക്കി വെക്കാൻ ഒരുങ്ങുന്ന കുഞ്ഞുടുപ്പിൽ പിടിമുറുക്കി…..
അവന്റെ ആ പ്രവർത്തിയിൽ ഞെട്ടിയ ശ്രീ പകപ്പോടെ…..
“ദ… ദക്ഷ്…….”
ന്ന് വിളിച്ചതും അവന്റെ മുഖം അവളുടെ കാതോരം ചേർന്നുകൊണ്ട്……
“ഒഴിഞ്ഞു മാറുവാണോ പെണ്ണെ….. ഞാൻ ചെയ്ത പ്രവർത്തിക്ക് പെട്ടെന്ന് ക്ഷമിക്കണമെന്ന് പറയില്ല…..പക്ഷെ ദേഷ്യവും പരിഭവവും ഇനി നേർക്കുനേർ…… ഈ മിഴികളിൽ എന്നോടുള്ള പ്രണയം പൂക്കുന്നത് വരെയും ഞാൻ കാത്തിരിക്കും…… എനിക്കു വേണം…… ഇനിയും അകന്നു നിൽക്കാൻ ദക്ഷിന് കഴിയില്ല….. കൊണ്ടു പോകും ഞാൻ നിങ്ങളെ എന്റെ കൂടെ…….”
“ഞാൻ വ….വരില്ല…… “😬
“നീ വരും… നിന്നെയും കൊണ്ടെ ഞാൻ പോകുള്ളൂ പെണ്ണെ…..ഇവിടത്തെ പ്രോഗ്രാം കഴിഞ്ഞ് രണ്ട് ദിവസത്തിനു ശേഷം ഒരുങ്ങിയിരിക്കണം……. നാട്ടിലേക്കുള്ള മടക്കത്തിന് വേണ്ടി……..ആൻഡ്….”
ന്ന് പറഞ്ഞു അവളിലേക്കായി കൂടുതൽ അടുത്ത് അധരം കാതിലായി പതിഞ്ഞു പോയെന്ന കണക്ക് ആർദ്രമായി……
“ഐ ലവ് യൂ ശ്രീ…….”
ന്ന് മൊഴിഞ്ഞു കൊണ്ട് പിന്തിരിഞ്ഞു പുറത്തോട്ട് നടന്നതും അവന്റെ സാമീപ്യത്തിൽ ഉയർന്നുപൊങ്ങിയ ഹൃദയമിടിപ്പിനെ വരുതിയിൽ വരുത്താനെന്നോണം തന്റെ കൈ നെഞ്ചിലേക് ചേർത്തുവെചു……
ശ്വാസം വലിച്ചു വിട്ട് അവൻ പോയ വഴിയെ പിന്തിരിഞ്ഞു നോക്കിയ ശ്രീയുടെ മനസിലേക്ക് മണിക്കൂറുകൾക്ക് മുൻപ് നടന്നവ കടന്നു വന്നു…….
മക്കളുമായി ദക്ഷ് പുറത്തു പോയതിനു പുറകെ റൂമിനു വെളിയിലിറങ്ങിയ ശ്രീ കിച്ചണിലേക്ക് തിരിയവേ അവളുടെ കാതിലായി ഫോൺ ബെൽ മുഴങ്ങുന്നത് കേട്ടു…..
ശബ്ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക് അവളുടെ മിഴികൾ സഞ്ചരിക്കവേ ഹാളിലെ സോഫയുടെ അരികിലായുള്ള കുഞ്ഞു ടേബിളിൽ നിന്നുമാണ് ഫോൺ ബെൽ ആണ് മുഴങ്ങുന്നതെന്ന് മനസ്സിലാക്കി ശ്രീ അതിനടുത്തേക്കായ് ചുവട് വെച്ചു…..
അത് കൈയിലായി എടുക്കവേ അതിന്റെ ഡിസ്പ്ലേയിൽ തെളിഞ്ഞുവെന്ന അമ്മു എന്ന പേര് കണ്ടു അതിലേക്കായി ഉറ്റുനോക്കവേ ബെൽ നിലച്ചിരുന്നു…….
തിരികെ യഥാസ്ഥാനത്തേക്ക് വെക്കാൻ ഒരുങ്ങവേ വീണ്ടും ബെൽ മുഴങ്ങിയതും അറ്റൻഡ് ചെയ്യണോ വേണ്ടയോ എന്ന് സംശയത്താൽ ഇരുന്ന ശ്രീ ദീർഘമായി നിശ്വസിച്ചു കൊണ്ട് കോൾ അറ്റൻഡ് ചെയ്ത് ചെവിയോടു ചേർക്കവേ മറുഭാഗത്ത് നിന്നും……
“ഏട്ടായി…..അങ്ങോട്ട് പോയിട്ട് രണ്ടു ദിവസമായില്ലെ…..വന്നിറങ്ങിയപ്പോൾ വിളിച്ചതല്ലാതെ പിന്നെ ഒരു കോളും കണ്ടില്ലല്ലോ….അങ്ങോട്ട് വിളിച്ചാലും മൗനം മാത്രമായിരിക്കുമെന്നറിയാം…..മനസ് വിഷമിപ്പിക്കരുത് ഏട്ടാ….. മൗനം കൊണ്ട് സ്വയം ശിക്ഷിച്ചത് മതിയാക്കാനായില്ലേ…..
ശ്രീയേച്ചിയെ എവിടെയെല്ലാം അലഞ്ഞു ഒന്ന് കണ്ടുപിടിക്കാൻ…. എവിടെയാണെന്ന് പോലും അറിയാതെ അലഞ്ഞു ഈ നാലുവർഷം ഉരുകിത്തീർന്നത് മതിയാക്കാൻ ആയില്ലേ…. ശ്രീയേച്ചി പോയതിൽ പിന്നെ ചേട്ടായുടെ അവസ്ഥ ഞാനേ കണ്ടുള്ളൂ….. ഭ്രാന്തനെപ്പോലെ പുറംലോകം കാണാതെ രണ്ടു വർഷം ഉരുകി തീർന്നത്…..
എല്ലാം ഞാൻ കാരണമ ന്റെ സ്വാർത്ഥത കാരണം…. ഒന്നേ പ്രാർത്ഥിക്കാനുള്ളൂ എത്രയും പെട്ടെന്ന് ചേച്ചിയെ ഏട്ടൻ കാണട്ടെയേന്ന്….. എനിക്കുവേണ്ടി ചെയ്ത തെറ്റിനുള്ള ശിക്ഷ അത് ഞാൻ തന്നെ ഏറ്റുവാങ്ങി ജീവിച്ചോളാം ഏട്ടാ….. ഇനിയും സ്വയം ഉരുകി കഴിയാതെ……ഒരു പുഞ്ചിരി ആ മുഖത്‌ വിരിഞ്ഞിട്ട് എത്രയായി….അമ്മയും അച്ഛനും ഒന്നും പറയുന്നില്ലന്നേയുള്ളൂ…. ആകെ ഒരു മകന്റെ വേദന അവരെയും തകർക്കുന്നുണ്ട്…..
സഹിക്കുന്നില്ലയേട്ടാ…. ഞാൻ കാരണം എട്ടായി ഈ അനുഭവിക്കുന്നത്…. പാതിയാക്കിയ ന്റെ ജീവൻ ബാക്കി വെക്കാതെ അങ്ങ് എടുത്തിട്ടെങ്കിലും ശ്രീയേച്ചിയോട് ചെയ്ത തെറ്റിന് നിക്ക് മാപ്പ് ലഭിക്കുമെങ്കിൽ…… ”
ന്ന് പറഞ്ഞു മുഴുവനാകും മുന്നേ പൊട്ടിക്കരച്ചിലോടെ ഫോൺ ഓഫ് ആയിരുന്നു……
അമ്മുവിന്റെ വാക്കുകളിൽ തറഞ്ഞു നിന്ന് പോയ ശ്രീയുടെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി…….
മഹാദേവ….. ഒരിക്കലും ശപിച്ചിട്ടില്ല…. ഈ നാലു വർഷം ആ കുടുംബo നീറി കഴിയുകയായിരുന്നൊ…. ഒരിക്കലും അവർക്കൊരു ദോഷം വരണമെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിൽ വിചാരിച്ചിട്ട് പോലുമില്ല…… എന്നോട് ചെയ്തത് തെറ്റ് തന്നെയാണ്…..പക്ഷെ ആരുടേയും വേദന ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചില്ലലോ മഹാദേവ……
ഇനിയും അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് ആ കുടുംബത്തെ വേദനിപ്പിക്കാൻ പാടില്ല…. ക്ഷമിക്കാനും ഉൾക്കൊള്ളാനും സമയമെടുക്കും…. എന്നിരുന്നാലും ഇനി ഒരു അകൽച്ചയില്ല….. ആ കുടുംബത്തിന്റെ സന്തോഷം തിരികെ നൽകണം…. ആരെയും വേദനിപ്പിക്കാൻ അറിയില്ല സ്വയം വേദനിക്കുകയല്ലാതെ….. കാലം ആ മുറിവിനു മരുന്ന് നൽകുമായിരിക്കും…..അവരുടെ സന്തോഷത്തിന് വേണ്ടി നിക്ക് കൂടെ നിൽക്കണം…..
ന്നെല്ലാം ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് ശ്രീ വാഷിംറൂമിലേക്ക് കയറി തല നനയെ കുളിച്ച് ഇറങ്ങി…..ഓരോ ചിന്തകളുമായി ജനൽക്കൽ നിൽക്കവേയാണ് ദക്ഷ് തിരികെ വന്നതും ഇത്രയും പറഞ്ഞു പോയതും…..
രണ്ട് ദിവസത്തെ പരിപാടി കഴിഞ്ഞാൽ ഇനി നാട്ടിലോട്ട് അവന്റെ കൂടെ….. ചെറുപ്പം മുതലേ ആരുമില്ലാതെ വളർന്നതിന്റെ വേദന നിക്കറിയാം….. പപ്പയും ആന്റിയും അമ്മമ്മയും അപ്പാപ്പയും എല്ലാവരുമുണ്ടായിട്ടും….. അവരുടെ സ്നേഹം ഞാൻ അനുഭവിച്ച വേദന യ്ക്ക് പകരമായി എന്റെ മക്കൾക്ക് നഷ്ടപ്പെടുത്തിയാൽ ദൈവം പോലും പൊറുക്കില്ല….. എല്ലാവരുടെയും സ്നേഹം അറിഞ്ഞു വളരണമവർ…..അത് നിഷേധിച്ചാൽ ഞാൻ സ്വാർത്ഥയായി പോകും…..
ന്നെല്ലാം ആലോചിച്ചുകൊണ്ട് മുടി ഒന്ന് കൊതി ഉണക്കി കുളി പിന്നൽ ഇട്ടു….. ഉടുത്തിരുന്ന സാരി ഒന്നൂടെ വൃത്തിയായി ഉടുത്തുകൊണ്ട് റൂമിനു വെളിയിലിറങ്ങി……
റൂമിന് വെളിയിലിറങ്ങിയ ശ്രീ ഹാളിലെ കാഴ്ചയിൽ പകച്ചു പോയി…..
ഹാളിൽ നിരന്നു കിടക്കുന്ന ഒത്തിരി ബലൂണുകൾ അതിനിടയിൽ മാനവ് ഇരിക്കുന്നു…..അവന്റെ മടിയിലായി ഇരുന്നു കുഞ്ഞു തുമ്പി അവന്റെ മുഖത്തായി മേക്ക് അപ്പ്‌ ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു…..ഇടക്ക് മുഖം ചേരിക്കുമ്പോൾ കുഞ്ഞു ശാസനയോടെ മുഖം പിടിച്ചു വെച് കുറുമ്പി പിന്നെയും കലാവിരുതിലാണ്…..
അവരിൽ നിന്നു വിട്ട് കൊണ്ട് ദക്ഷ് കുഞ്ഞു കേശുവിന്റെ കൂടെ ബാൾ തട്ടി കളിക്കുന്നു……രണ്ട് കുഞ്ഞു മുഖങ്ങളിലും സന്തോഷം മാത്രം…..
ഒരു ബൗളിലായി ഫുഡുമായി ജാൻവി രണ്ട് മക്കൾക്കടുത്തേക്കും ഓടി നടന്നു കഴിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്……
അതെല്ലാം ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ ശ്രീ നോക്കി നിന്നു……
“മനപ്പ….. അലക്കല്ലേ തെറ്റുവെ….. നാൻ ലിപ് ചിക്ക് ഇതുവ….. ചുന്ദരൻ ആവന്തേ…….”
“ന്റെ മുഖം ഇനി കൊള്ളാവോടി കാന്താരി…..ദക്ഷ് നീ ഇത് കാണുന്നില്ലെടാ…. എന്റെ രോദനം…..”
“നല്ല ഭംഗി ഉന്തെല്ലോ…..നാൻ ചുന്ദരൻ ആക്കുവല്ലേ….അല്ലെ ജാനിമ്മ…..”
“മ്മ് നല്ല ഭംഗി ഉണ്ട് പാടത്തു കോലം വെക്കാം…..”🤭
“😬😬….”
“ഒഞ്ഞു പോടാ……”
ന്ന് പതിയെ പറഞ് കൊഞ്ഞനം കുത്തി കൊണ്ട്…..
“ജനിമ്മടെ മുത്ത് ഇത് കഴിച്ചേ…..”
ന്ന് പറഞ്ഞു സ്പൂണിൽ ഓട്സ് എടുത്ത് തുമ്പിക്കായി നീട്ടിയതും അടുത്ത നിമിഷം അത് മാനവ് വായിലാക്കിയിരുന്നു……അത് കണ്ട് കലി കയറിയ ജാൻവി…..
“ഡോ…. താനെന്നാടോ ചെയ്തേ….. ന്റെ ന്റെ കൊച്ചിന്റെ ഫുഡ്‌…..”😬😬
“മേക്ക് അപ്പും വാരി തേച്ചു ഞാൻ ഷീണിച്ചു….. ഈ പുട്ടിയിട്ട് നടക്കുന്നവളുമാരേ സമ്മതിക്കണം……”
“അതിന് ന്റെ കൊച്ചിന്റെ ഫുഡ്‌ കട്ടെടുത് കഴിക്കണോ…..”😡
“ക്ഷീണിച്ചിട്ടല്ലേ……”😏
“അശോകന് ഷീണമാകാം…..”😏
“വോ… എന്നാൽ അരിശു മൂട്ടിൽ അപ്പുക്കുട്ടൻ ചെന്നാട്ടെ…..വായിട്ടാലക്കാതെ പൊടി പിത്തക്കാടി…..”
ന്ന് ലാസ്റ്റ് പതിയെ വിളിച്ചതും പല്ല് കടിച് ചവിട്ടി തുള്ളി തുമ്പിക്ക് ഫുഡ്‌ കൊടുത്ത് നേരെ കേശുവിനടുത്തേക്ക് പോയി…….
“പപ്പാ….. ഇന്നോട്ട് തട്ട്……കേച്ചൂന് ഗോൽ അതിക്കനം……”
ന്ന് പറഞ്ഞു കേശു ഓടി പോയി ദക്ഷിന്റെ കാലിൽ ചുറ്റി പിടിച് വെച് തിരിയാൻ സമ്മതിക്കാതെ പന്ത് തട്ടിയതും….ദക്ഷ് കുറുമ്പോടെ….
“ഇത് കള്ളകളിയ… കാൽ പിടിച്ചു വെക്കാൻ പാടില്ല…..”
“പപ്പാ തോത്തു…. കേച്ചു ജയിച്ചു….. നാൻ ഗോൽ അതിച്ചല്ലോ……”
ന്ന് പറഞ്ഞു തുള്ളി കളിച്ചതും…..
“കേശൂട്ടാ ജനിമ്മടെ കണ്ണൻ ഇത് കഴിക്…….”
ഒ”ത്ഷ് ആനോ….നിക്ക് ഇഷ്തവ…. ”
ന്ന് പറഞ് കഴിച്ചു കൊണ്ട്…..
“പപ്പാ ബാ നമക്ക് കലിചാ……’
ന്ന് പറഞ്ഞു വീണ്ടും പന്തിന് പുറകെ ഓടി കൊണ്ടിരുന്നു……
ഒരുവേള ദക്ഷിന്റെ മിഴികൾ തങ്ങളെത്തന്നെ നോക്കിനിൽക്കുന്ന ശ്രീയിലായുടക്കി…..
അതുവരെ പുഞ്ചിരിയോടെ അവരുടെ കളികൾ വീക്ഷിച്ചു നിന്ന ശ്രീ ദക്ഷിന്റെ നോട്ടത്തിൽ പിടഞ്ഞു കൊണ്ട് പെട്ടെന്ന് പിന്തിരിഞ്ഞു അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു…….
പന്തിനു പുറകെ കുണുങ്ങി കൊണ്ടോടിക്കൊണ്ടിരുന്ന കേശുവിനോടായി…..
“കേശൂട്ടാ…. ഇനി കുറച്ചു നേരം പപ്പയുടെ കുട്ടി ജാനിമ്മയുടെ കൂടെ കളിക്ക്…. പപ്പ ഇപ്പൊ വരാവേ…..”
ന്ന് പറഞ്ഞ് ജാൻവിയെ നോക്കി തിരിഞ്ഞ് ശ്രീക്ക് പുറകെ അടുക്കളയിലേക്ക് നടന്നു……
അടുക്കളയിൽ പിന്തിരിഞ്ഞു നിന്ന് തന്റെ പണിയിലേർപ്പെട്ട ശ്രീ തനിക്ക് പുറകിലായി വന്നടിക്കുന്ന നിശ്വാസവായുവിൽ ദക്ഷിന്റെ സാനിധ്യമാറിയവേ ഞെട്ടിത്തെരിച്ചു പിന്തിരിഞ്ഞതും….. ദക്ഷ് തന്റെ തൊട്ടടുത് നിൽക്കുന്നത് കണ്ടു രൂക്ഷമായി നോക്കി……
പെട്ടെന്നുള്ള അവളുടെ രൂക്ഷമായ നോട്ടത്തിൽ ദക്ഷ് ഒന്ന് പതറി കൊണ്ട്……
“അത്…. കുറച്ച് വെള്ളം…. വെള്ളം വേണമായിരുന്നു…..”
ന്ന് പറഞ്ഞതും അവളെ അവനെ രൂക്ഷമായി നോക്കി കൊണ്ട് അടുത്തുള്ള ഫ്രിഡ്ജിലേക്ക് മിഴികൾ പായിച്ചതും……
“ഓഹ്…. ഒക്കെ…..”😁
ന്ന് പറഞ്ഞു പെട്ടെന്ന് തന്നെ ഫ്രിഡ്ജ് തുറന്ന് അതിൽ നിന്നും ഒരു ബോട്ടിലെടുത് അവളെ നോക്കിയതും അവനിൽ നിന്നും വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു തന്റെ ജോലി തുടർന്നു…..
പിന്നെയും അവിടെ അവന്റെ പ്രസൻസ് മനസ്സിലാക്കിയ ശ്രീ….. തിരിഞ്ഞുകൊണ്ട്
“ഇനി എന്താ…..”
ന്ന് കടുപ്പിച്ച് ചോദിച്ചതും…. അവൻ ചുറ്റുപാടും എന്തോ തിരയുന്നത് പോലെ അവൾക്കരികിലേക്കായി നടന്നു വന്നു……
നാലുപാടും അവന്റെ മിഴികൾ ഓടി നടക്കുന്നത് കണ്ട് സംശയത്തോടെ അവളുടെ മിഴികളും അതിനനുസരിച്ച് സഞ്ചരിച്ചു…..
ശ്രീക്ക് ചുറ്റുമൊന്നും കാണാതെ നിന്നതും അവനെ പുരികം പൊന്തിച്ച് എന്താണെന്നുള്ള രീതിയിൽ രൂക്ഷമായി നോക്കവേ….
കയ്യിലുള്ള ബോട്ടിൽ അടപ്പ് തുറന്ന് വെള്ളം വായിലേക്ക് കമിഴ്ത്തി അവളെ കള്ളച്ചിരിയാലെ നോക്കി കൊണ്ട്…..
“ഐ ലവ് യൂ……”
ന്ന് പറഞ്ഞ് സൈറ്റ് അടിച്ചു കൊണ്ട്… തിരിയവേയാണ് അടുക്കള വഴി അവരുടെ കുരുന്നുകൾ….
“മമ്മാ…. പപ്പ…..”
ന്ന് വിളിച്ചു ഓടിവന്നത്…..ഓടിവന്ന ഊക്കിൽ….. അവർ രണ്ടുപേരും ദക്ഷിനെ ചുറ്റി പിടിച്ചതും മുന്നോട്ടാഞ്ഞു പോയ ദക്ഷിന്റെ കയ്യിലെ ബോട്ടിലിൽ നിന്നും വെള്ളം ശ്രീയുടെ മാറിലേക്കായി ഒഴുകി……
ദേഹത്തേക്കായി അരിച്ചിറങ്ങുന്ന തണുപ്പിൽ ദക്ഷിനെ പകച്ചു നോക്കിയതും ദക്ഷും അവളെ പകപ്പോടെ നോക്കിക്കൊണ്ട്….
“ഞാൻ… സോറി… അത് മക്കള്…..”
ന്ന് പറഞ്ഞു വിക്കി……
അതിന് ശ്രീ പല്ല് കടിച് നോക്കിയതും….. ദക്ഷിന്റെ മിഴികൾ ഒരുവേള നനഞു കുതിർന്ന ശ്രീയുടെ മാറിലേക്കായി പതിയവേ പിടച്ചിലോടെ അവന്റെ മിഴികൾ അവിടെ നിന്നും അടർത്തി പിന്തിരിഞ്ഞതും ദക്ഷിന്റെ നോട്ടത്തിൽ വിറച്ച പോയ ശ്രീ പെട്ടന്ന് വെട്ടിത്തിരിഞ്ഞു സ്ലാബിലായി പിടിച് കണ്ണടചു…..
“മമ്മ…. മമ്മ…. നമ്മല് പപ്പാടെ കൂതെ പോകുവാനോ…. നാത്തില്…. പാപ്പാതെ വീത്തില്….”
ന്നുള്ള തുമ്പിയുടെ ചോദ്യത്തിന് കേശു……
“ആനോ മമ്മ……”
ന്നുള്ള കുരുന്നുകളുടെ ചോദ്യത്തിൽ തന്റെ നനഞ്ഞ ഭാഗം മറക്കാനെന്നോളം ഇരുവശത്തേക്കും മുടി വിടർത്തിയിട്ട് …..തിരിഞ്ഞതും തന്നെ നോക്കി കൊണ്ട് ഫ്രിഡ്ജിൽ കൈ വെച്ച് ചാരി നിൽക്കുന്ന ദക്ഷിനെ കണ്ട് പിടച്ചിലോടെ മിഴികൾ തനിക്ക് മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന മക്കളിലേക്ക് തിരിച്ചു……..
“ആനോ മമ്മ നമ്മല് പോകുവാനോ…..”
ന്ന് ആകാംഷ നിറഞ്ഞ ചോദ്യത്തിന് ഉത്തരം വേണ്ടത് ദക്ഷിനാണെന്ന് പൂർണബോധ്യം ശ്രീക്ക് ഉണ്ടായിരുന്നു……
“പതയ് മമ്മ…. അവിതെ അച്ഛമ്മ ഉന്തോ…..അച്ചാച്ചൻ ഉന്തോ….. പപ്പ പതഞ്ഞല്ലോ…. ഉന്തോ മമ്മാ…..”
ന്നുള്ള ആവർത്തിച ചോദ്യത്തിന് ശ്രീ മൗനമായി നിന്നതും….. അവർക്കരികിലായി വന്ന ദക്ഷ് ശ്രീയെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു കൊണ്ട്…..
“പോകുട്ടോ… പപ്പാടെ നാട്ടിലേക്ക്…. പപ്പയും മമ്മയും മക്കളും ഒരുമിച്ച്….. ഇഷ്ടവല്ലേ പോരാൻ…..”
“ഇഷ്തവ……ഇഷ്തവ….”
ന്ന് പറഞ്ഞു കുരുന്നുകൾ തുള്ളി കളിക്കവേ അവരുടെ പുഞ്ചിരിയിൽ മുഖത്ത് വന്ന ചെറുചിരിയോടെ മുഖം തിരിച്ച ദക്ഷ് തന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കി നിക്കുന്ന ശ്രീയെ കണ്ട് പെട്ടന്ന് അവളുടെ പിടിവിട്ട് പതിയെ…..
“ബി പ്രിപയേർഡ് മൈ ലവ്…..”😉
ന്ന് മൊഴിഞ്ഞു മക്കളെയും കൊണ്ട് പെട്ടന്ന് അടുക്കളയിൽ നിന്ന് വലിയാൻ നിൽക്കവേ ഹാളിലായി എന്തോ വീണുടയുന്നത് കേട്ടതും പകപ്പോടെ ദക്ഷിന് പുറകെയായി ശ്രീയും അങ്ങോട്ടായി ഓടിയതും…… അവിടെയുള്ള കാഴ്ച്ചയിൽ അവർ പകച് നിന്നു……
തുടരും……..
