രചന : അലൈക
വേഗം ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു രാവണന്റെ പുറകെ ഓടി.,..അടുത്തെത്താറായതും ഓടി അണച്ചിരുന്നു..””ദശകാന്താൻ വൈദ്യരെ… “”
പിന്നെ ഒരു വിളിച്ചു കൂവൽ ആയിരുന്നു…എന്റെ വിളി കേട്ടതും രാവണൻ ഒഴിച്ച് പല കണ്ണുകളും എനിക് നേരെ തിരിഞ്ഞു…”ദാശകാന്താൻ വൈദ്യരെ… “എന്നേക്കാൾ ഉച്ചത്തിൽ നിഖിലേട്ടൻ വൂളിച്ചു കൂവിയതും രാവണൻ നിഖിലേട്ടനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി….ആ കൂർത്തനോട്ടം കണ്ടതും നിഖിലേട്ടൻ എന്നെ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു കൊടുത്തു..
ഞാൻ അല്ല കീർത്തുവാവിളിച്ചേ…വിളികേൾക്കാതെ പോണ കണ്ടപ്പോൾ ഒന്നു സപ്പോർട്ട് ചെയ്തു കൊടുത്തതാ…”
നിഖിലേട്ടൻ പറഞ്ഞു നിർത്തിയതും ആ കൂർപ്പിച്ചുള്ള നോട്ടം എനിക്ക് നേരെ പതിഞ്ഞു…
ആ നോട്ടം കണ്ടതും അടുത്തേക്ക് പോകണോ പോകണോ വേണ്ടയോ എന്നൊർത്തു പതുങ്ങി നിന്നു പോയിരുന്നു…നിഖിലേട്ടനെ ഒന്ന് പാളി നോക്കിയതും നിന്നിടത്തു പൂടപോലും കാണുന്നില്ല…അടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തുവരുന്ന രാവണ ഭാവം കണ്ടതും എവിടെ നിന്നോ ഒരു പേടി കയറി കൂടി…അഭിയേട്ടനും ഗാങ്ങും അവരുടേതായ സംസാരത്തിൽ മുഴുകി ഇരിക്കുവാണ്.. ഒരു നോട്ടം കൊണ്ടുപോലും ആരുംകടാക്ഷിക്കുന്നില്ല..അടുത്തേക്ക് എത്തിയതും പുരികം ഉയർത്തിയൊരു നോട്ടം…
പേടിയുണ്ടെങ്കിലും അത് പുറത്തു കട്ടാതെ പിടിച്ചു നില്കാൻ ഒരു ശ്രെമം നടത്തി…ഞാൻ പെട്ടെന്ന്… ഇനി വിളിക്കില്ല…സോറി..””മ്മ്… “കനത്തിൽ ഒരു മൂളല് കേട്ടതും ഞാൻ ശ്വാസം നേരെ വീട്ടു…
രാവണനെ പേടിച്ചിട്ടാണ് നിഖിലേട്ടൻ മുങ്ങിയത്…ചിലപ്പോ നിഖിലേട്ടനും കൂടിയുള്ളത് ഒരുമിച്ചു കിട്ടുമെന്ന് വിചാരിച്ചു… എന്തിനാ എന്നെ വിളിച്ചേ… “കോട്ടം തട്ടാത്ത ഒരു ചിരി ആ മുഖത്ത് വിടർന്നു…”ഞാനൊന്നു പുറത്തേക്ക് പൊയ്ക്കോട്ടേ… “പുറത്തേക്കോ… എന്തിന്…”
എന്നെ തിരക്കി ഒരാൾ വന്നിട്ടുണ്ട് പുറത്തു വൈദ്യർ മഠത്തിൽ ഇരിക്കുവാ …” ഉച്ച കഴിഞ്ഞാൽ മന വഴി വൈദ്യർ മഠത്തിലേക്ക് പോകാൻ കഴിയില്ലെന്നു ശങ്കരേട്ടൻ പറഞ്ഞറിയാം…പിന്നെ പുറത്തിറങ്ങണം എന്നുണ്ടേൽ മെയിന് കവാടം വഴി വേണം ഇറങ്ങാൻ..അതിനാണേൽ സാക്ഷാൽ രാവണൻ കനിയണം…അതിനു വേണ്ടിയാണു പുറകെ ഓടി വന്നത്..
പെട്ടെന്നാ മുഖത്തെ ചിരി മാഞ്ഞു..ഇവിടെ വിസിറ്റേഴ്സ് അലോഡ് അല്ല… “അതിവിടെ ചികിത്സയിൽകഴിയുന്നവർക്കല്ലേ…,പുറത്തിരിക്കുന്നയാൾ അച്ഛനെ കാണാൻ അല്ല എന്നെ തിരക്കിയാ വന്നേക്കുന്നത്…. “രാവണൻ വല്ലാതെ കടുംപിടുത്തം പിടിക്കുന്നത് പോലെ…. ഇതിനകത്തു കയറി കഴിഞ്ഞാൽ ആരെ ആയാലും പുറത്തേക്ക് വിടില്ല…അത് കൂടെ നില്കുന്നവർക്കും ബാധകമാണ് “രാവണന്റെ കടുംപിടുത്തം എന്നെ വല്ലാതെ ചൊടിപ്പിച്ചു.അത്രയും ദൂരെന്ന് വന്നിട്ട് കാണാൻ സമ്മതിക്കില്ല എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ..ഇത്കുറച്ചുകൂടുതലാ…”എവിടെനിന്നോ കിട്ടിയ ധൈര്യത്തിൽ ആ മുഖത്ത് നോക്കി അങ്ങനെ പറയാനാ തോന്നിയത്…പെട്ടെന്നാണ് രാവണന്റെ ഫോണിലേക്ക് ആരുടെയോ കാൾ വന്നത്…
എന്തൊക്കെയോ മൂളി മറുപടി പറയുന്നുണ്ട് ഇടയ്കിടയ്ക്ക് ഓരോ നോട്ടവും എന്നിലേക്കും പാറി വീഴുന്നുണ്ട്…കാൾ കട്ട് ചെയ്തു മറുപടി പറയാതെ തിരിച്ചു പോകുന്ന രാവണനെ നോക്കി ഞാൻ നിസാഹായതയോടെ നിന്നു…രാവണൻ പോയതും അഭിയേട്ടനും ഗാങ്ങും എന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്നു..
എന്ത് പറ്റി… “തനിച്ചുള്ള നിൽപ്പും മുഖത്തെ മാറ്റവും കണ്ടു അഭിയേട്ടൻ തന്നെ ചോദ്യത്തിന് തുടക്കം കുറിച്ചു..എനിക്ക് പുറത്തേക്ക് പോണം അഭിയേട്ടാ.. ആ രാവണനോട് പറഞ്ഞോന്നു ആ കവാടം ഒന്ന് തുറന്നു തരുവോ …. ഞാൻ ചോദിച്ചിട്ട് മറുപടി തരാതെ പൊയ്ക്കളഞ്ഞു….”ഞാൻ യാച്ചനയോടെ അഭിയേട്ടനെ നോക്കി…
“ഇപ്പോ കീർത്തു എന്തിനാ പുറത്തേക്ക് പോകുന്നത്..”ജിഷ്ണു ഏട്ടൻആയിരുന്നു….”എന്നെ ബിനു സർ കാണാൻ വന്നിട്ടുണ്ട്. എന്നെയും കാത്ത് വൈദ്യർ മഠത്തിൽ ഇരിക്കുവാ….”കേൾക്കാത്ത പാടില്ലാത്ത എന്തോ കേട്ടപോലെ എല്ലാം കൂടി എനിക്ക് നേരെ വല്ലാത്തൊരു നോട്ടം. കീർത്തുവിന്റെ ആരാ അത്… “അഭിയേട്ടൻ എന്തോ ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങിയതും അജുക്ക ഇടയിൽ കയറി… ഞാൻ പഠിപ്പികുന്ന സ്കൂളിലെ സാറാ… “”അയാളെന്തിനാ നിന്നെ കാണാൻ ഇത്രയും ദൂരം വന്നേ…. ശ്യാമേട്ടന്റെവകയായിരുന്നുഅടുത്തചോദ്യം…ഇതെന്തു കഷ്ടനാണെന്നു നോക്കിയേ… എന്നെ ഒന്ന് പുറത്തിറങ്ങാൻ സഹായിക്കാൻ പറ്റുമോ ഇല്ലയോ അത് ആദ്യം പറ.. എന്നിട്ട് മതി നിങ്ങളുടെ പോലീസ് മുറ..”
“കാന്തൻ പറയാതെ ഞങ്ങൾക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല കീർത്തു… “”ഏത് നേരത്താണാവോ കർത്താവേ ഇവിടേക്ക് കാല് എടുത്തു കുത്താൻ തോന്നിയത്.. ഒന്ന് അനങ്ങാൻ പോലും വേണം ഓരോതരുടെയും പെർമിഷൻ..ഇവിടെ പോലീസ് മുറയാണെകിൽ രാവണൻ പട്ടാള ചിട്ടയാ…”
സങ്കടവും ദേഷ്യവും ഒരുമിച്ചു വന്നതും എന്റെ കണ്ണുകളും ചെറുതായി കലങ്ങി തുടങ്ങിയിരുന്നു..ഞാൻ വേഗം കണ്ണ് തുടച്ചു അടുത്തുള്ള തറയിൽ ചെന്നിരുന്നു..”അയ്യേ.. കീർത്തു നീ കരയുവാണോ….”പിന്നെ ഞാൻ എന്താ ചെയേണ്ടത്… ഒന്നു അനങ്ങാൻ പോലും പെർമിഷൻ ചോദിക്കണം എന്ന് വെച്ചാൽ വലിയ കഷ്ട്ടമാണ് അഭിയേട്ടാ…പിള്ളേരുടെ എക്സാം ഷീറ്റ് ഇവാല്യുവേഷൻ ചെയ്യാനുള്ളത് തരാൻ വേണ്ടി വന്നതാ ബിനു സാർ …”
“”ഈ ചെറിയ കാര്യത്തിന് ഇരുന്നു കരയാതെ കണ്ണു തുടക്ക് കീർത്തു.. ഞാൻ പറയാം കാന്തനോട്… “അഭിയേട്ടൻ വേഗം എഴുന്നേറ്റ് പോയതും ജിഷ്ണു ഏട്ടനും ബാക്കിയുള്ളവരും എന്നെ കളിയാക്കാൻ തുടങ്ങി…നീ ശരികും ടീച്ചർ തന്നെയാണോ കീർത്തു…. ഈ പിളേരെ പോലെയിരുന്നു കരയാൻ നിനക്കു നാണമില്ലേ…. “”നിങ്ങൾക്ക് എന്തും ആകാലോ അല്ലെ..”ശരിക്കും എന്നെ ഇവിടെ ബന്ധിയാക്കിയതിന് നിങ്ങളുടെ രാവണനെതിരെ കേസ് കൊടുക്കേണ്ടതാ.. പിന്നെ അച്ഛന് വേണ്ടി അതെല്ലാം വേണ്ടെന്നു വെച്ചു നില്ക്കുന്നതാ…”
എല്ലവരും ഒരേ സ്വരത്തിൽ വല്ലാത്ത ചിരി…” രാവണൻ അകത്തോട്ടു പോയാൽ കൂടെ നിന്നെയും പൊക്കിയിരിക്കും മോളെ…”ദേ.. യദുവേട്ടാ വേണ്ടാട്ടോ… ആരും എന്നെ ഇതും പറഞ്ഞു കളിയാക്കില്ലെന്നു മുന്നേ പറഞ്ഞതാണേ. ഇതേ പറ്റി ഒരു ടോക്ക് വേണ്ട..”
വേഗം മുഖം അമർത്തി തുടച്ചു അഭിയേട്ടൻ വരുന്നതും നോക്കിയിരുന്നു…”” നിന്നോട് വൈദ്യർ മഠത്തിലേക്ക് പൊക്കോളാൻ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.. അഭിയാ വിളിച്ചത്,.. “ജിഷ്ണു ഏട്ടൻ പറഞ്ഞതും ഞാൻ വേഗം അവിടെ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു….
എനിക്കറിയാമായിരുന്നു അഭിയേട്ടൻ പറഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോൾ ഏൽക്കുമെന്നു… “കവാടത്തിനടുത്തേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ ഞാൻ അവരെ നോക്കി പറഞ്ഞു…മെയിൻ എൻട്രൻസിൽ എത്തിയതും എനിക്ക് വേണ്ടി ആ കവാടം തുറക്കപ്പെട്ടു…
വേഗം പിറത്തേക്കിറങ്ങി വൈദ്യർ മഠത്തിലേക്ക് നടന്നു…എന്നെ കണ്ടതും ബിനു സാർ ചുണ്ടിൽ ചായിച്ച ചിരിയോടെ വൈദ്യർ മഠത്തിൽ നിന്നു എന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നടുത്തു….
ലൈറ്റ് ബ്ലൂ കളർ ഷർട്ടും ജീനുസുമായിരുന്നു വേഷം….അടുത്തെത്തിയതും തിരിച്ചൊരു പുഞ്ചിരി കൈമാറാൻ ഞാനും മറന്നില്ല…സുമിയുടെ കാര്യം സംസാരിച്ചതിൽ പിന്നെ സാറിനോടുള്ള ആദ്യമുണ്ടായിരുന്ന ഒരു അകൽച്ച മാറിയിരുന്നു..
സുമിക്ക് ഇതുവരെ അനുകൂലമായ മറുപടി കൊടുത്തിട്ടില്ല എന്നാ സുമി പറഞ്ഞത്.. പക്ഷെ എത്രയും പെട്ടെന്നു കൊടുക്കുമെന്ന് എന്റെ മനസെന്നോട് മന്ത്രിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു….”സർ വന്നിട്ട് അധികം നേരമായോ.. “”മ്മ്… പക്ഷെ ഇവിടത്തെ അറ്റ്മോസ്ഫിയർ ഒരു രക്ഷയുമില്ല വലാത്ത ഒരു പോസറ്റിവ് എനർജി സമയം പോകുന്നതെ അറിയുന്നില്ല മറ്റെവിടെയും കാണാത്ത എന്തൊക്കെയൊ പ്രത്യേകത നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു…”ഇവിടെ വന്നു കയറിയപ്പോൾ ഇനിക്കുണ്ടായ അതേ അനുഭവം. സാർ പറയുന്നതെല്ലാം ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ കേട്ടു നിന്നു.
“ഇവിടെ കയറാൻ പ്രേതേക റൂൾസ് ആൻഡ് റെഗുലേഷൻസൊക്കെ ഉണ്ടല്ലേ… “ഉണ്ട് സാർ..ഞാൻ അതിൽ പെട്ടിരിക്കുവാ.. സാറിന് ബുദ്ധിമുട്ടായി അല്ലെ…”ഏയ്യ് ഇല്ലാ… അച്ഛന്റെ ട്രീറ്റ്മെന്റ് കഴിയുന്നത് വരെ കീർത്തു ഇവിടെയായിരുക്കുമെന്ന് സുമി സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു… ക്ലാസ്സ് തുറക്കുന്നതിനു മുന്നേ പേപ്പർ നോക്കി എടുക്കണ്ടേ അതാ തന്റെ പേപ്പേഴ്സ് ഇവിടെ കൊണ്ടുവന്നു ഏല്പിക്കാമെന്നു കരുതിയത്….പിന്നെ വേറെ ഒരു കാര്യവും ഈ വരവിനു പിന്നിൽ ഉണ്ടെന്നു കൂട്ടിക്കോ “മുഖത്തു വെച്ചിരിക്കുന്ന സ്പെക്സ് മുഖത്തല്പം ഉറപ്പിച്ചു വെച്ചു സാർ പറഞ്ഞതും ഞാൻ ആ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി..
സാറിന്റെ മുഖഭാവം മറ്റെന്തൊക്കെയോ വിളിച്ചോതുന്നത് പോലെ.. പേപ്പേഴ്സ് തരാന്നലാതെ പിന്നെ വേറെന്താ ഉള്ളത്..ദൈവമേ എന്റെ സുമിയെ വഴിയാധാരം ആക്കുമോ… ഞാൻ കൊടുത്ത പ്രതീക്ഷയിലാ അവളിപ്പോ..ആ ഒരു പ്രതീക്ഷ പോലെ കാര്യങ്ങൾ മുന്നോട്ട് പോണേ കണ്ണാ…
💚💚💚
റിവ്യൂ ഇമോജിയിൽ ഒതുക്കാതെ