രചന : വേദ
കാറിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വരുന്ന ഗുണ്ടകളെ കണ്ടതും നിധിഷ് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്ന് “ഇനി നിങ്ങളുടെ സമയം ആണ്… അവളെ പോയി പിടിച്ചു കൊണ്ടുവാ…”നിധിഷ് പറഞ്ഞതുകേട്ടതും അവർ അവളുടെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു… അവളുടെ ദേഹത്ത് ആരോ കൈവെക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോളാണ് ശക്തമായ ചവിട്ട് അവനു കിട്ടിയത്.. വേദന കൊണ്ട് അവൻ നിലത്ത് കിടന്നു പുളഞ്ഞു…ദേവികക്കും അമ്മക്കും കാവ്യക്കും രക്ഷകൻ എന്ന നിലയിൽ നിക്കുന്ന ശരത്തിനെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു ആശ്വാസവും മറിച്ച് അവരുടെ മനസ്സിൽ ഒരു ആളലും വന്നു….ഗുണ്ടകളുടെ അടുത്ത പ്രഹരം ശരത്തിന്റെ നേരക്ക് വന്നത്.
ദേവൻ അത് കണ്ടതും അവർക്ക് നേരെ ചെന്ന് ശരത്തിനെ സംരക്ഷിച്ചു.പിന്നെ എല്ലാവരെയും ശരത്തും ദേവനും കൈകാര്യം ചെയ്തിരുന്നു. അതെ അവരെ അടിച്ച് ഒരു പരുവമാക്കി…പക്ഷേ അവർ പിന്നെയും എണീറ്റ് വീണ്ടും അവളുടെ അടുത്തേക്ക് പോകാൻ തുടങ്ങിയതും ശരത്ത് തന്റെ ഇടിവള കൊണ്ട് അവരെ അടിച്ചുതരിപ്പണംആക്കി…നിധിഷും ഗുണ്ടകളും പോകുന്നതിനുമുമ്പ് ദേവൻ നിധിഷിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു… “ഞങ്ങളുടെ സഹോദരിയെ തൊട്ട നിന്നെ ഞങ്ങളിപ്പോ വെറുതെ വിടുകയാണ്… ഇനിയും ഞങ്ങളുടെ കുടുംബത്തിന്റെ നേരെ
നിങ്ങളുടെ നിഴലോ എന്തിന് ഇവരുടെ നേരെ ഇനി ഒരു ചെറുവിരൽ അനങ്ങിയാൽ ഉണ്ടല്ലോ…. നിങ്ങളുടെ ഈ ജീവിതത്തിൽ ബാക്കിയുള്ള നാളുകൾ ഇരമ്പഴികൾ എണ്ണി തീർക്കാനാവും വിധി… മൈൻഡ് ഇറ്റ് “”നീ നോക്കിക്കോ… ദേവാ…നിനക്കുള്ളത് ഞാൻ തരും….എപ്പോളെങ്കിലും “നിധിഷ് ദേവികയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി അവളുടെ നേർക്ക് കൈചൂണ്ടി പറഞ്ഞു..”നീയിപ്പോ രക്ഷപെട്ടുവെന്ന് വിചാരിക്കണ്ട… നിന്റെ പിന്നാലെ ഞാൻ ഉണ്ടാകും..നിന്റെ തകർച്ച കണ്ടിട്ടേ ഞാൻ ശാന്തൻ ആകുള്ളൂ ”
ഇതുപറഞ്ഞ് അവൻ കാറിൽ കേറി…നിധിഷും ഗുണ്ടകളും പോയതും ദേവികയും അമ്മയും കാവ്യയും ശരത്തും ദേവനും അകത്തേക്ക് കേറി… ദേവനും ശരത്തും അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന സെറ്റിയിൽ ഇരുന്നു… “നിങ്ങൾ ഇത്രയും പെട്ടന്ന് വരുമെന്ന് കരുതിയില്ല…” എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു ദേവൻ “ഇതുവഴി പോയപ്പോൾ കേറിയതാ.. അപ്പോളാണ് നിധിഷും ഗുണ്ടകളും ഇവിടെ വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കുന്നത് കണ്ടത്…””ഹ്മ്മ് “എന്ന് അമ്മയൊന്ന് മൂളി ദേവിക “എന്തിനായിരിക്കും നിധിഷിന് എന്നൊട് ഇത്രയും ദേഷ്യം തോന്നാൻ മാത്രം ഞാൻ എന്ത് തെറ്റ് ചെയ്തു…”
ദേവൻ “അത് തന്നെയാ എനിക്കും മനസിലാവാത്തത്….നീ ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കുന്നത് നല്ലതാ… നിധിഷിന്റെ ഓരോ നിക്കങ്ങളും നിനക്ക് എതിരെ ആയിരിക്കും…എനിക്കൊരു കാര്യം ദേവികയുടെ അടുത്ത് പറയാനുണ്ട്…”ദേവിക “എന്ത് കാര്യം “ദേവൻ “വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം ആണ് നമുക്കൊന്ന് മാറി നിന്ന് സംസാരിച്ചാലോ.”ദേവിക “ഹ്മ്മ് “”നീ ചെല്ല് അവനു പറയാനുള്ളത് കേട്ടിട്ട് വാ “അമ്മയാണ്….
അമ്മ പറഞ്ഞതും ദേവികയും ദേവനും കൂടി മരച്ചുവട്ടിലേക്ക് പോയി നിന്നു…ദേവനും ദേവികയും മാറി നിന്നതും ശരത്ത് അമ്മയോടും കാവ്യയോടും എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു…”വാട്ട്….. ദേവൻ എന്താ ഇങ്ങനെ പറയുന്നത്… അവൻ ഒരിക്കലും സ്വന്തം അനിയനോട് ഇങ്ങനെ ഒരു ചതി ചെയ്യുമോ….?”അത് തന്നെയാ ഞാനും ചിന്തിക്കുന്നത്…”എനിക്കൊരു ദിവസം ഓഫീസിൽ ഇരുന്നപ്പോൾ ഒരു കോൾ വന്നിട്ടുണ്ടായിരുന്നു..അന്ന് വിളിച്ചയാൾ പറഞ്ഞത് നിധിഷിനെ പറ്റിയായിരുന്നു… പക്ഷേ അയാൾ പറഞ്ഞത് ഞാൻ വിശ്വസിച്ചിരുന്നില്ല… ഇന്ന് ഞാൻ പഴയ കേസ് ഫയൽസ് നോക്കിയപ്പോളാണ് ഇപ്പോ വന്ന ഗുണ്ടകളുടെ കേസ് ഹിസ്റ്ററി കിട്ടിയത്..”
“അപ്പോ പറഞ്ഞുവരുന്നത്… രുദ്രന്റെ ചേട്ടൻ പക്ക ക്രിമിനൽ ആണെന്നാണോ?…””അതേ… ഇപ്പോ നമ്മൾക്ക് ഇത് ഉറപ്പിക്കാൻ തെളിവുകൾ ഇല്ല… പക്ഷേ ഞാനിപ്പോ ഒരു കാര്യം പറയാം… എന്റെ ഊഹം ശരിയാണെങ്കിൽ നന്ദനയും നിധിഷും
തമ്മിൽ എന്തോ ബന്ധം ഉണ്ട്…””ഹ്മ്മ്.. ദേവാ… എനിക്ക് ഇന്ദ്രേട്ടനെയും നിരഞ്ജനക്ക് രുദ്രേട്ടനെയും നഷ്ടപ്പെടാൻ പാടില്ല….””നീ പറഞ്ഞതുപോലെ ഒന്നും സംഭവിക്കില്ല… എന്തായാലും നന്ദനയുടെയും നിധിഷിന്റെയും ലക്ഷ്യം എന്തെന്ന് ആദ്യംഅറിയണം.. എന്നിട്ട് വേണം നമ്മളെ ദ്രോഹിച്ചതുപോലെ തിരിച്ചും
കൊടുക്കാൻ…”ഇതേസമയം നന്ദന നിധിഷിന്റെ ഓഫീസിൽഅവനെകാത്ത്ഇരിക്കുകയായിരുന്നു…അവൻ വന്നതും അവളോട് അകത്തേക്ക് കേറിയിരിക്കാൻ പറഞ്ഞു…
“എന്തായി പോയ കാര്യം… അവളെ അവസാനിപ്പിച്ചോ…?””ഇല്ല്യാ… അവസാനിപ്പിച്ചേനെ ഇന്ന് തന്നെ പക്ഷേ ദേവനും ശരത്തും കറക്റ്റ് സമയത്ത് രക്ഷകർ ആയി വന്നു…”ഹ്മ്മ്… അല്ല നിധിഷിന് ദേവികയോട് ഇത്രയും ദേഷ്യം തോന്നാൻ കാരണമെന്താ…””അത് ഞാൻ സമയം ആകുമ്പോൾ പറയാം നിന്നോട്…. എത്രയും പെട്ടന്ന് ദേവികയേയുംഇന്ദ്രനെയും പിരിക്കണം… രുദ്രന്റെ ജീവിതവും തർക്കണം…… നിന്റെ കൂടെ എന്തിനും ഏതിനും ഞാൻ ഉണ്ടാകും…””എന്തെങ്കിലും ആവശ്യമുണ്ടെങ്കിൽ എന്നെ വിളിച്ചാൽ മതി… പിന്നെ നിനക്കുള്ള സമ്മാനം നിന്റെ അക്കൗണ്ടിൽ ഇട്ടിട്ടുണ്ട് “ഹ്മ്മ് ” എന്ന് മാത്രം മൂളി കൊണ്ട് ക്യാബിൻ വാതിൽ തുറന്നു അവൾ പോയി…
തന്റെ ഫോണിലെ ഗാലറി തുറന്ന് രുദ്രന്റെ ഫോട്ടോ നോക്കികൊണ്ട് “നീ നോക്കിക്കോ രുദ്രാ ഈ നിധിഷ് തന്നെയാ നിന്റെ ജീവിതം തർക്കാൻ പോകുന്നത്…. നിന്റെ കഷ്ടകാലം ആരംഭിച്ചു…” അവൻ സ്വയം ചിന്തിച്ചതും അവന്റെ മുഖത്തോരു പുഞ്ചിരി സ്ഥാനം പിടിച്ചു… പിന്നീട് പുഞ്ചിരി മാറി ദേഷ്യം വന്നു… കണ്ണുകൾ ചുവന്നു അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന കപ്പ് അവൻ അമർത്തി പൊട്ടിച്ചു…..നന്ദന അവിടെ നിന്ന് പോകുമ്പോളും നിധിഷിന് രുദ്രനോട് ദേഷ്യം തോന്നാൻ കാരണം എന്തെന്ന് ആലോചിച്ചു അവൾ കാർ ഓടിച്ചു…ഇതേസമയം ഇന്ദ്രൻ പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ചു വക്കീൽ സൂര്യമംഗലത്ത് എത്തിയിരുന്നു…വക്കീലിനോട് എല്ലാം പറഞ്ഞ് അവൻ അവന്റെ റൂമിലോട്ട് പോയതും വാതിൽ കുത്തിയിട്ട് കരഞ്ഞു… കാരണം ഇന്ദ്രൻ ദേവികയെ ജീവന് തുല്യം സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു… താൻ ഇപ്പോ ചെയ്യുന്നത് അവളെ കൂടുതൽ സങ്കടപ്പെടുത്തുകയെയുള്ളൂ എന്ന ബോധ്യം ഉള്ളത് കൊണ്ടാണ് അവന്റെ കണ്ണീർ തുള്ളികൾ നിലത്ത് പതിച്ചത്…
വക്കീൽ ഇന്ദ്രന്റെ അമ്മയോട് ബാക്കി കാര്യങ്ങൾ സംസാരിച്ചു ദേവികയുടെ വീട്ടിലേക്ക് പുറപ്പെട്ടു…
ദേവികയുടെ വീട്ടിൽ ദേവികയും അമ്മയും കാവ്യയും ശരത്തും കൂടി സംസാരിക്കുകയായിരുന്നു മുറ്റത്ത് വണ്ടി നിർത്തുന്ന ശബ്ദം കേട്ടിട്ടാണ് ഇവർ പുറത്തേക്ക് വന്നത്…ശരത്ത് അവരോട് ഞാൻ പോയി നോക്കാം എന്ന് പറഞ്ഞ് വാതിൽ തുറക്കാൻ പോയി…വക്കീലിനെ കണ്ടതും ശരത്ത് എന്താ പതിവിലാതെ…അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ആരാ വന്നിരിക്കുന്നത് എന്ന് അമ്മ ചോദിച്ചു..ശരത്ത് മറുപടിയായി നമ്മളുടെ ജിതിൻ ആണ് വന്നിരിക്കുന്നത്…
“അവനോട് അകത്തേക്ക് കേറി വരാൻ പറ”ഹ്മ്മ്മ്.. വായോ ജിതിനെ…” [ജിതിൻ ഇവരുടെ അകന്ന Realtive ആണ് ]ജിതിൻ അവിടെയുള്ള സോഫയിൽ ഇരുന്നു… അപ്പോളേക്കും അടുക്കളയിൽ നിന്ന് ദേവികയും കാവ്യയും അമ്മയും വന്നു…ജിതിനോട് അമ്മ വിശേഷങ്ങൾ തിരക്കി.. അപ്പോളാണ് ജിതിൻ പറഞ്ഞത്…”ഞാനിപ്പോ വന്നത് ഒരു കാര്യം പറയാൻ വേണ്ടിയാണ്..”അമ്മ “എന്ത് കാര്യം…”ജിതിൻ മുഖത്തെ വിയർപ്പ് തുള്ളികൾ തുടച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു…ഞാനിന്ന് ഇന്ദ്രന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയിട്ടുണ്ടായിരുന്നു…”ഇതുകേട്ടതും ദേവിക ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു…”എന്താ ഇന്ദ്രയേട്ടൻ പറഞ്ഞത്…”അതുപിന്നെ…”ശരത്ത് “ജിതി നീ കാര്യം പറയി…”ഇന്ദ്രൻ ദേവികയെ ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചു… ഞാൻ ഇവിടേക്ക് വന്നത് ഡിവോഴ്സ് പേപ്പർ തരാനും കൂടിയാണ്…”
ഇതുകേട്ടതും എല്ലാവരും ഞെട്ടി… ദേവിക “ജിതിനെ നീ വെറുതെ പറയല്ലേ… ഒരിക്കലും ഇന്ദ്രയേട്ടന് എന്നെ ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല…””ഞാൻ പറഞ്ഞത് സത്യമാ ” എന്ന് പറഞ്ഞ് ദേവികയുടെ കൈയിലേക്ക് വക്കീൽ നോട്ടീസ് കൊടുത്തതും അത് തുറന്ന് നോക്കിയതും അവളുടെ കണ്ണുകൾ വിതുമ്പി….കാവ്യ അവളെ ചേർത്ത് പിടിച്ചു…ശരത്ത് “ജിതിൻ.. ഇന്ദ്രൻ ദേവികയെ ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യാൻ മാത്രം അവൾ തെറ്റൊന്നും ചെയ്തിട്ടില്ലലോ… പിന്നെ എന്തിനാ അവൻ ദേവികയെ ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യാൻ പോകുന്നത്…”
“അറിയില്ല…, ” ഇത് പറഞ്ഞ് തന്റെ പോക്കറ്റിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന പേന എടുത്ത് ദേവികയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്ത് ഒപ്പ് ഇടാൻ പറഞ്ഞു… വളരെയധികം സങ്കടത്തോടെ അവൾ ആ ഡിവോഴ്സ് പേപ്പറിൽ ഒപ്പിട്ടു…കുറച്ചുനേരം കൂടി ജിതിൻ ഡിവോഴ്സുമായി ബദ്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞ് അവിടെ നിന്ന് ഇറങ്ങി…റൂമിൽ ചെന്ന് ബെഡിൽ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കിടന്നു…അവളുടെ പിന്നിലെ അമ്മ അവളെ അശ്വസിപ്പിക്കാൻ പോയി..ദേവിക അമ്മയോട് “എന്തിനാ… അമ്മേ എന്നെ ഭഗവാൻ എപ്പോളും പരിക്ഷിക്കുന്നത്…”ഭഗവാന് നമ്മളെ ഒരുപാട് ഇഷ്ടം ആയതുകൊണ്ടാണ് നമ്മളെ പരിക്ഷിക്കുന്നത്…”തന്റെ മകളുടെ അവസ്ഥ ഓർത്ത് അമ്മ മനസ് വേദനിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു എപ്പോളോ അവൾ മയങ്ങി… ദേവിക ഉറങ്ങിയെന്നു മനസിലായതും അമ്മ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ സ്നേഹമുത്തം നൽകി
താഴേക്ക് പോയി….
💔🖤💔🖤💔🖤💔
ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് എണീറ്റാ ദേവിക ഫോൺ ഗാലറി എടുത്ത് ഇന്ദ്രന്റെ കൂടെ നിൽക്കുന്ന ഫോട്ടോസ് നോക്കുകയായിരുന്നു…അവൾ സ്വയം ചിന്തിച്ചു…ആ കണ്ണുകളിൽ ഞാൻ കണ്ടത് സ്നേഹം മാത്രമായിരുന്നു…പക്ഷേ ഇന്ന് ആ കണ്ണുകളിൽ ഇപ്പോ എന്നോട് വെറുപ്പ് മാത്രം…എത്രനാൾ ഞാനും ഇന്ദ്രേട്ടനും ഇങ്ങനെ അകന്ന് ജീവിക്കും… ഇനി നന്ദന പറഞ്ഞതുപോലെ എനിക്ക് ഇന്ദ്രേട്ടനെ നക്ഷ്ടപ്പെടുമോ???? ഇന്ദ്രേട്ടൻ എന്നിൽ നിന്ന് അകന്ന് പോയാൽ എനിക്ക് അത് സഹിക്കാൻ കഴിയില്ല… എന്റെ ലോകം എന്നത് ഇന്ദ്രേട്ടൻ തന്നെയാണ്… പക്ഷേ ഇന്ന് എന്നെ ഡിവോഴ്സ് ചെയ്യാൻ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നു…
അവൾ ടേബിളിലുണ്ടായിരുന്ന കൃഷ്ണന്റെ
മുഖത്തേക്ക് നോക്കി “എന്റെ കണ്ണാ… എന്നെ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ പരിക്ഷിക്കുന്നത്…”ഒന്ന് ഫ്രഷ് ആയി താഴേക്ക് ചെന്നു…അവളെ കാത്ത് അച്ഛനും അമ്മയും ശരത്തുംകാവ്യയുംഉണ്ടായിരുന്നു…ഭക്ഷണം കഴിക്കുമ്പോളും അവരുടെയിടയിൽ മൗനം സ്ഥാനം പിടിച്ചു..റൂമിൽ ലാപ് നോക്കുമ്പോളാണ് ദേവനോട് എനിക്കൊരു പറയാനുണ്ട് എന്ന് ഗൗരി പറഞ്ഞു….
ലാപ്പിൽ നിന്ന് കണ്ണ് എടുക്കാതെ ഹ്മ്മ് എന്ന് മൂളി…
ദേവേട്ടാ… പറയുന്നത് കേട്ട് എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടരുത്.നീ പറ…കാര്യം…അവൻ ലാപ് അടച്ചുവെച്ച് പറഞ്ഞു…”അതുപിന്നെ… നമ്മളുടെ ഇന്ദ്രേട്ടൻ വിശ്വസിക്കുന്നത് രുദ്രനും ദേവികയും ഇഷ്ടത്തിൽ ആണെന്ന് അല്ലേ…”
“അതേ…”””ദേവേട്ടാ.. രുദ്രനും ദേവികയും പരസ്പരം സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞാൽ ഇന്ദ്രേട്ടന് അസൂയ വരില്ലേ…””ഹ്മ്മ് “”അങ്ങനെ സംഭവിച്ചാൽ ആ മനസിലുള്ള സ്നേഹം പുറത്തേക്ക് വരും…””പക്ഷേ… നീ പറഞ്ഞത് നടക്കണം എന്നുണ്ടെങ്കിൽ രുദ്രേട്ടനും ദേവികചേച്ചിയും സമ്മതിക്കണം..അവർക്ക് പ്രധാനം നിരഞ്ജനയും ഇന്ദ്രനും ആണ്.. അവരെ വേദനിപ്പിച്ചു കൊണ്ടുള്ള ഒരു നാടകത്തിനും അവർസമ്മതിക്കില്ല…””ദേവേട്ടൻ നാളെ നിരഞ്ജനയെ കൂട്ടി ഞാൻ പറയുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് വരണം… ഞാൻ ദേവികയെ കൂട്ടി വരാം… “”അപ്പോ രുദ്രനും ഇന്ദ്രനും? “”അവർ അവിടേക്ക് എത്തും…”എന്താ നീ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്… “”അതൊക്കെ പിന്നെ പറയാം… ഇപ്പോ വന്ന് കിടക്കാൻ നോക്ക്…””ഹ്മ്മ്..നീ കിടന്നോ എനിക്കൊരു മെസ്സേജ് അയക്കാനുണ്ട്…”
ദേവൻ ലാപിന്റെ അടുത്ത് ഉണ്ടായിരുന്ന അവന്റെ ഫോൺ എടുത്ത് ശരത്തിനു മെസ്സേജ് അയച്ചു… മറുപടിയായി തമ്പ്സപ്പ് മാത്രം റിപ്ലൈ വന്നു… ഫോണും ലാപ്പും എടുത്തുവെച്ച് ലൈറ്റ് ഓഫ് ആക്കി ഗൗരിയുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി കിടന്നു…അവളുടെ മുടിയിൽ തലോടികൊണ്ട് പറഞ്ഞു “പെണ്ണെ നിന്നെ പോലെ എന്നെ മനസിലാക്കുന്ന ഭാര്യയെ കിട്ടിയത് എന്റെ ഭാഗ്യം…”എന്ന് സ്വയം ചിന്തിച്ചശേഷം അവളുടെ നെറ്റിയിൽ മുത്തം നൽകി…പതിയെ ഉറക്കത്തിലേക്ക് മയങ്ങി വീണു…
🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺
പിറ്റേന്ന് ഗൗരി പറഞ്ഞത് അനുസരിച്ച് ദേവികയും നിരഞ്ജനയും ഗൗരിയും ഇന്ദ്രനെയും രുദ്രനെയും ദേവനെയും കാത്തിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു…ഇന്ദ്രനും രുദ്രനും പരസ്പരം കണ്ടതും അവർ പോകാൻ തുടങ്ങിയതും ദേവനും ഗൗരിയും തടർന്നു…ഇന്ദ്രൻ ദേഷ്യത്തോടെ “എന്താ ഞങ്ങളോട് വരാൻ പറഞ്ഞത്…”ഗൗരി “ഞങ്ങൾക്ക് നിങ്ങളോട് ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്…ഞങ്ങൾക്ക് പറയാനുള്ളത് കേട്ടിട്ട് ഇന്ദ്രനും രുദ്രനും തീരുമാനിക്കാം നിങ്ങളുടെ ഭാവി ….”ദേവൻ “നിങ്ങളെ നാലുപേരെ വിളിച്ചത് ഒരു സീരിയസ് മാറ്റർ പറയാനാണ്…”നാലുപേരും ആകാംഷയോടെ ദേവനും ഗൗരിയും പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ കാതോർത്തു…ഗൗരി പറഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ കേട്ട് ദേവനും ബാക്കിയുള്ളവരും ഞെട്ടി….
……തുടരും….
NB : എത്രത്തോളം നന്നായിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയില്ല 😔😔 ആദ്യമായി എഴുതുന്ന കഥയായത് കൊണ്ട് തെറ്റുകൾ ഉണ്ടാകാം.നിങ്ങൾ തെറ്റുകൾ പറഞ്ഞു തന്നാലേ എനിക്ക് ആ തെറ്റ് തിരുത്തി മുന്നോട്ട് പോകാൻ പറ്റുള്ളൂ
എന്ന്നി ങ്ങളുടെ സ്വന്തം വേദ 🖤