ഭാര്യ : ഭാഗം 07

രചന – ദേവാംശി ദേവാ

കേട്ടിട്ട് വല്യ കുഴപ്പമില്ലാത്ത ആലോചനയാണെന്ന് തോന്നുന്നു..
പയ്യന്റെ സ്വഭാവം കൂടി അന്വേഷിച്ചിട്ട് തീരുമാനിക്കാം…അല്ലെ ഏട്ടാ..”
രഞ്ജു നിധിയെ നോക്കി..

“അതേ.”
അവനും അത് അനുകൂലിച്ചപ്പോൾ എല്ലാവരും ഭക്ഷ്ണം കഴിക്കുന്നതിൽ ശ്രെദ്ധിച്ചു.

എന്നാൽ ഒരാൾ മാത്രം ആഹാരം ഇറങ്ങാതെ അവർക്കിടയിൽ ഇരുന്ന് ഉരുന്നുണ്ടായിരുന്നു..

നിവി..
***************

ആഹാരം കഴിച്ചു കഴിഞ്ഞ് റൂമിലേക്ക് പോയ നിവി ഫോണെടുത്ത് റയാൻ എന്ന നമ്പറിലേക്ക് വിളിച്ചു..

“ഹലോ നിവി..”

“റയാൻ..”

“നിവി..എന്ത് പറ്റി..എന്താ നിന്റെ ശബ്ദം വല്ലാതിരിക്കുന്നത്..”

“അത്..
റയാൻ…എനിക്കൊരു പ്രൊപ്പോസൽ..”
നിവി പേടിയോടെ പറഞ്ഞു നിർത്തി..
മറു ഭാഗത്ത് നിന്നും ശബ്ദമൊന്നും കേട്ടില്ല..അവൾ ഫോണിലേക്ക് നോക്കി.
കോൾ കട്ട് ആയിട്ടില്ല..

“റയാൻ..നീ കേൾക്കുന്നില്ലേ..”

“ഞാൻ..ഞാൻ ഒഴിഞ്ഞു പോകണോ നിവി..”

“സ്റ്റോപ്പ് ഇറ്റ് റയാൻ..
നീ എന്തൊക്കെയാ ഈ പറയുന്നത്..”

“വേറെ എന്ത് പറയാനാണ് നിവി..
എത്ര നാളായി ഞാൻ നിന്നോട് പറയുന്നു പപ്പയെയും മമ്മയെയും കൂട്ടി ഞാൻ നിന്റെ വീട്ടിൽ വന്ന് സംസാരിക്കട്ടെ എന്ന്.
അപ്പോഴൊക്കെ നീ പറഞ്ഞു ഇപ്പോഴൊന്നും നിന്റെ വിവാഹം ഉണ്ടാകില്ല..പഠിത്തം കഴിഞ്ഞേ ഉണ്ടാകു എന്ന്..
എന്നിട്ട് പെട്ടെന്നൊരു ദിവസം വിളിച്ച് നിനക്ക് വേറെ പ്രൊപ്പോസൽ വന്നു എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ..”

“റയാൻ പ്ലീസ്..
ഒരു പ്രൊപ്പോസൽ വന്നു എന്നെയുള്ളു..
കൂടുതൽ ഒന്നും ഇല്ല..”

“നിവി..
ഞാൻ വീണ്ടും ചോദിക്കുകയാ.
ഞാൻ പപ്പയെയും മമ്മയെയും കൂട്ടി വരട്ടെ..
നീ നഷ്ടപ്പെട്ട് പോകുന്നതിനെ കുറിച്ച് എനിക്ക് ചിന്തിക്കാൻ കൂടി വയ്യ..”

“അങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാകില്ല റയാൻ.
ഞാൻ ആദ്യം ഏട്ടന്മാരോട് സംസാരിക്കാം..അത് കഴിഞ്ഞ് നീ പപ്പയെയും മമ്മയെയും കൂട്ടി വന്നാൽ മതി..”

“മ്‌മ്‌മ്‌…
നിന്നെ ഒരിക്കലും ഞാൻ നിർബന്ധിക്കില്ല നിവി..
പക്ഷെ നീയില്ലാത്തൊരു ജീവിതം എനിക്ക് ഉണ്ടാകില്ല.”
റയാൻ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു.

നിവിയുടെ ചുണ്ടിലൊരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു..
താൻ തിരഞ്ഞെടുത്തത് തെറ്റിയില്ല എന്ന സന്തോഷത്താലുള്ള ചിരി..

ഏട്ടന്മാരോട് സംസാരിക്കണം..
പക്ഷെ എങ്ങനെ..
അതാലോചിച്ചപ്പോൾ അവൾക്ക് വല്ലാത്ത ടെൻഷൻ തോന്നി..

ഒടുവിൽ ഈ പ്രൊപ്പോസൽ മുന്നോട്ട് പോകുന്നെങ്കിൽ അതിനെ പറ്റി ചിന്തിക്കാം എന്ന ചിന്തയോടെ അവൾ ബെഡ്‌ഡിലേക്ക് വീണു.

***************
പിറ്റേ ദിവസം രഞ്ജു ക്ലാസ്സിലെത്തുമ്പോൾ മീനു ക്ലസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു..
അന്ന് മാത്രമല്ല..പിന്നീടുള്ള എല്ലാ ദിവസങ്ങളിലും രഞ്ജു എത്തുമ്പോൾ മീനു ക്ലാസ്സിൽ ഉണ്ടാകും..
നന്നായി ക്ലാസ്സ് ശ്രെദ്ധിക്കുകയും ചോദ്യങ്ങൾക്കൊക്കെ ഉത്തരം നൽകുകയും ചെയ്യും..

ഫ്രീ ടൈമിലൊക്കെ മീനുവിനെ രഞ്ജു വിശ്വാസിനൊപ്പം മാത്രമേ കണ്ടുള്ളു..

കുറച്ചു ദിവസങ്ങൾ കൊണ്ട് തന്നെ വിദ്യ ടീച്ചർ രഞ്ജുവിന്റെ മനസ്സിൽ നല്ലൊരു സുഹൃത്തായി സ്ഥാനം പിടിച്ചിരുന്നു..

********

“കാശി..”

“നിരഞ്ജാ….അഞ്ചനയെ കുറിച്ച് ചില വിവരങ്ങൾ കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്.”
അത് കേട്ടതും രഞ്ജുവിന്റെ മനസ്സിൽ വല്ലാത്തൊരു സമാധാനം വന്നുനിറഞ്ഞു..

“എന്താ കാശി..അവൾ എവിടെയാണെന്ന് അറിഞ്ഞോ നീ..
എവിടെ ആണെങ്കിലും ഞാൻ പോയി കൂട്ടികൊണ്ട് വരാം.”

“നിരഞ്ജ..ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ..
അഞ്ചനയെ കുറിച്ച് ചില വിവരങ്ങൾ മാത്രമേ കിട്ടിയിട്ടുള്ളൂ..
കിട്ടിയ വിവരങ്ങൾ എത്ര മാത്രം സത്യം ആണെന്നും അറിയില്ല..
കുറച്ചു ദിവസം കൂടി നീ എനിക്ക് തരണം..”

കാശിയുടെ മറുപടിയിൽ രഞ്ജുവിന് വിഷമം തോന്നിയെങ്കിലും എത്രയും പെട്ടെന്ന് അവളെ കണ്ടെത്താം എന്നത് അവനൊരു ആശ്വാസമായിരുന്നു..

“Ok ടാ..”
രഞ്ജു കാൾ കട്ട് ചെയ്ത് ബാഗും എടുത്ത് താഴേക്ക് നടന്നു..

“രഞ്ജു..”

“എന്താ അമ്മേ..”

“ഇന്ന് വെള്ളിയാഴ്ച അല്ലെ..
ഇനി രണ്ട് ദിവസം ക്ലാസ്സില്ലല്ലോ..വൈകുന്നേരം വരുമ്പോൾ മോളെ കൂടി കൂട്ടിവരണം..
തിങ്കളാഴ്ച ഒരുമിച്ച് പോയാൽ മതി..”

“മ്‌മ്‌മ്‌”
അവനൊന്ന് മൂളിയിട്ട് പുറത്തേക്ക് നടന്നു..

“ഇപ്പോഴത്തെ പിള്ളേർ ന്യൂ ജനറേഷൻ ആണെന്നും പറഞ്ഞ് എന്തൊക്കെ തോന്നിവാസങ്ങളാ കാണിക്കുന്നത്..”
സ്വയം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വിദ്യ സീറ്റിൽ വന്നിരുന്നു..

സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ അപ്പോൾ വിദ്യയെ കൂടാതെ രഞ്ജുവും ശ്രീദേവി ടീച്ചറും മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു..
ശ്രീദേവി ടീച്ചർ അല്പം പ്രായമുള്ള സ്ത്രീയാണ്..

“ടീച്ചർ ലാബിലേക്ക് പോയതല്ലേ..എന്നിട്ട് എന്ത് പറ്റി..”
ശ്രീദേവി ടീച്ചർ പറഞ്ഞു..

“ലാബിൽ പോയതാ ടീച്ചറെ..
ഞാൻ ചെല്ലുമ്പോൾ ലാബിൽ നിന്നും മീനാക്ഷിയും വിശ്വാസും ഇറങ്ങി വരുന്നു..
അവർ രണ്ടുപേരും മാത്രം..”
വിദ്യ പുച്ഛത്തോടെ പറഞ്ഞു..

“അതിനിപ്പോ എന്താ ടീച്ചറെ..
അവർ ഈ കോളേജിലെ സ്റ്റുഡന്റ്‌സ് അല്ലെ..ഈ കോളേജിലെ ലാബിൽ നിന്നും അവർ ഒരുമിച്ച് ഇറങ്ങി വന്നതിൽ എന്താ പ്രശ്നം..”
വിദ്യയെ നോക്കി ചോദിച്ച് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ശ്രീദേവി ടീച്ചർ ബുക്കും എടുത്ത് ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു..

“അവർ തമ്മിൽ പ്രണയത്തിൽ ആണെന്ന് ഈ കോളേജ് മുഴുവൻ അറിയാം..
അതുകൊണ്ട് തന്നെ ലാബിനകത്ത് എന്തായിരുന്നെന്ന് നമുക്ക് ഊഹിച്ചൂടെ”

“പ്രണയിക്കുന്നത് തെറ്റാണോ വിദ്യ..”
അങ്ങനെ ചോദിക്കാനാണ് അവനപ്പോൾ തോന്നിയത്..

“അത് തെറ്റാണെന്ന് ഞാനും പറഞ്ഞില്ലല്ലോ സാർ..
പക്ഷെ അതിനും ഒരു അടക്കവും ഒതുക്കവും വേണ്ടേ..”

“ഊഹങ്ങൾ അല്ലേടോ..
സത്യം ആവണമെന്നില്ലല്ലോ..”
വിദ്യയോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് രഞ്ജു ക്ലാസ്സിലേക്ക് പോകുംമ്പോൾ വിദ്യ അവനെ തന്നെ ഓർക്കുകയായിരുന്നു..

വിദ്യയോട് പറഞ്ഞ മറുപടികൾ ഓർത്തുകൊണ്ടാണ് രഞ്ജു ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നത്..

വിദ്യ മീനുവിനെ കുറ്റപ്പെടുത്തിയപ്പോൾ എന്തുകൊണ്ടാണ് തന്റെ മനസ്സ് അത് അംഗീകരിക്കാത്തത്.

തന്റെ ജീവിതം തകർത്തവളാണ്..
എന്നിട്ടും താൻ പോലും അറിയാതെ തന്റെ നാവ് മീനാക്ഷിയെ അംഗീകരിച്ചാണ് സംസാരിച്ചത്..
എന്തുകൊണ്ട്???

അതിന് പ്രത്യേകിച്ചൊരു കാരണമൊന്നും ഇല്ല..
ഞാൻ അവളുടെ അദ്ധ്യാപകനാണ്.
അവൾ എന്റെ വിദ്യാർത്ഥിനിയും..
അതുകൊണ്ട് മാത്രമാണ് അവളെ സപ്പോർട്ട് ചെയ്ത് സംസാരിച്ചത്..
അതിൽ കൂടുതൽ ഒന്നും ഇല്ല..

രഞ്ജു തല കുടഞ്ഞുകൊണ്ട് ക്ലാസ്സിലേക്ക് കയറി..
അവന്റെ നോട്ടം ആദ്യം പോയത് മീനാക്ഷിയുടെ സീറ്റിലേക്ക് ആയിരുന്നു.
പക്ഷെ അവിടം ശൂന്യമായിരുന്നു.

രണ്ടുപേരെയും ഞാൻ രാവിലെ ലാബിൽ വെച്ച് കണ്ടു എന്ന് മനസിലായപ്പോ രണ്ടും മുങ്ങി സാർ.”
ഉച്ചക്ക് ക്യാന്റീനിൽ ഇരിക്കുമ്പോളാണ് വിദ്യ പറഞ്ഞു കൊണ്ട് രഞ്ജുവിന് എതിരെ വന്നിരുന്നത്..

അതിന് മറുപടിയായി രഞ്ജുവൊന്ന് ചിരിച്ചതെയുള്ളൂ..

ഉച്ച കഴിഞ്ഞും മീനുവിനെ കാണാതായപ്പോൾ വൈകുന്നേരം വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്ന കാര്യം പറയാനായി അവൻ ഫോൻ എടുത്ത് അവളെ വിളിച്ചു..

പല പ്രാവശ്യം വിളിച്ചിട്ടും അവൾ ഫോണെടുത്തില്ല…
ഒടുവിൽ ദേഷ്യത്തോടെ അവൻ ഫോൺ കട്ട് ചെയ്ത് പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടു.

വൈകുന്നേരം ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞ് ഇറങ്ങുമ്പോഴും അവൻ അവളെ വിളിച്ചു..
പക്ഷെ അവൾ ഫോൺ എടുത്തില്ല..
അമ്മയോട് എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറയാം എന്ന ചിന്തയോടെ അവൻ കാറിലേക്ക് കയറാൻ തുടങ്ങുമ്പോൾ ആണ് കാറിന്റെ മറുവശത്ത്‌ നിന്നുള്ള സംസാരം കേട്ടത്..

“ടാ ആദർഷെ..മീനാക്ഷിയെ കാണാത്തത് കൊണ്ടാണ് നീ ഇങ്ങനെ മുഖവും വീർപ്പിച്ച് ഇരിക്കുന്നതെങ്കിൽ അവളും വിശ്വാസും ഫിലിം കാണാൻ പോയിരിക്കുവായിരുന്നു”

“നീ എങ്ങനെ അറിഞ്ഞു ജിത്തു.”

“നമ്മുടെ വിജീഷ് ഇപ്പൊ വിളിച്ചായിരുന്നു..
അവൻ പറഞ്ഞതാ..
അവനും കാവ്യയും സിനിമക്ക് പോയപ്പോ അവർ അവിടെ ഉണ്ടാട്ടിരുന്നെന്ന്.

ഇനിയെങ്കിലും ഞാൻ പറയുന്നത് നീ വിശ്വസിക്ക്..
മീനാക്ഷിയെ നിനക്ക് കിട്ടില്ല..”

ആദർഷ് ജിത്തുവിനെ തുറിച്ച് നോക്കിയിട്ട് ബൈക്കും എടുത്ത് പോയി..

“പറഞ്ഞാൽ മനസ്സിലായില്ലെങ്കിൽ ആ വിശ്വാസ് ചവിട്ടികൂട്ടുമ്പോൾ മനസ്സിലാക്കിക്കോളും.”
ജിത്തുവും ബൈക്കുമെടുത്ത് പോയി.

അവർ സംസാരിച്ചത് മുഴുവൻ കേട്ട് ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറക്കുകയായിരുന്നു രഞ്ജു..
എന്തോ തീരുമാനിച്ചത് പോലെ അവൻ കാർ സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്തു..

*********

ആറരക്ക് ഹോസ്റ്റലിൽ കയറണം..
സമയം ആറര ആകാരായി..
അതുകൊണ്ട് വിശ്വസിന്റെ ബൈക്ക് നല്ല സ്പീഡിലായിരുന്നു..
ഹോസ്റ്റലിനടുത്ത് എത്താറായതും രഞ്ജു റോഡിലേക്ക് കയറി നിന്ന് അവന്റെ ബൈക്ക് തടഞ്ഞു..
വിശ്വാസ് വേഗം ബൈക്ക് നിർത്തി..
രഞ്ജുവിനെ കണ്ട് പുറകിൽ നിന്നും മീനാക്ഷി ഇറങ്ങി..

“എന്താ രഞ്ജുവേട്ട..”
മീനു അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“വീട്ടിലേക്ക് പോകണം..
എന്തെങ്കിലും എടുക്കാനുണ്ടെങ്കിൽ എടുത്തിട്ട് വാ..”
ഗൗരവത്തോടെ രഞ്ജു പറഞ്ഞു..

“ഞാൻ നാളെ വന്നോളം.”

“പറ്റില്ല ഇപ്പൊ വരണം..”

“ഇപ്പൊ തന്നെ വരണമെന്ന് സറിനെന്താ നിർബന്ധം..”
വിശ്വാസ് രഞ്ജുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് വന്ന് ചോദിച്ചു..

“ഇവളെന്റെ ഭാര്യയ..
അതുകൊണ്ട് ഇവളുടെ കാര്യത്തിൽ എനിക്ക് കുറച്ച് നിർബന്ധം ഉണ്ട്..”

“ഭാര്യയോ..
താലികെട്ടിയാൽ ഭാര്യ ആകോ.”
ഒരു പുച്ഛ ചിരിയോടെ വിശ്വാസ് രഞ്ജുവിനോട് ചോദിച്ചു..

“അത് നിന്നെ ബോധിപ്പിക്കേണ്ട കാര്യം എനിക്കില്ല..നീ നിന്റെ പണി നോക്ക്.”
രഞ്ജു ദേഷ്യത്തോടെ അവനോട് പറഞ്ഞു..

“എന്താ രഞ്ജുവേട്ടന്റെ പ്രശ്നം.”
ചുറ്റും നോക്കികൊണ്ട് മീനു രഞ്ജുവിനോട് ചോദിച്ചു…
അതൊരു പോക്കറ്റ് റോഡ് ആയതുകൊണ്ട് വേറെ ആളുകൾ ഒന്നും ആ വഴിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“വിവാഹം മുടങ്ങിയാൽ നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും നാണക്കേട് ആകുമെന്ന് പറഞ്ഞല്ലേ നീ ഈ വിവാഹത്തിന് നിർബന്ധം പിടിച്ചത്…
അതുപോലെ അച്ഛനും അമ്മയും കൂടപ്പിറപ്പുകളും എനിക്കുമുണ്ട്.
നിന്നെ ഇന്ന് വീട്ടിൽ കൊണ്ട് പോകണമെന്ന് പറഞ്ഞത് എന്റെ അമ്മയാണ്..അതുകൊണ്ട് നിന്നെ ഇന്ന് ഞാൻ എന്റെ കൂടെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട് പോയിരിക്കും..”

“അവളുടെ സമ്മതമില്ലാതെ സാർ അവളെ കൊണ്ടുപോകുന്നത് എനിക്കൊന്ന് കാണണം.”
വിശ്വാസ് രഞ്ജുവിന്റെ മുന്നിലേക്ക് കയറി നിന്നു..

“നിനക്ക് ഞാൻ കാണിച്ചു തരാട.
രഞ്ജു വിശ്വസിന്റെ ഷർട്ടിൽ കുത്തിപിടിച്ചു…

“രഞ്ജുവേട്ട..വിട്…
അവനെ വിടാൻ…
ഞാൻ വാരം..”
മീനു അവനെ പിടിച്ചു മാറ്റാൻ ശ്രമുച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

രഞ്ജു വിശ്വാസിനെ പുറകിലേക്ക് തള്ളി..

“വിശ്വാസ് നീ പൊക്കോ..
ഞാൻ വിളിക്കാം..”
ദേഷ്യത്തോടെ നിൽക്കുന്ന വിശ്വാസിനടുത്തേക്ക് ചെന്ന് മീനു പറഞ്ഞു..

അവൻ രഞ്ജുവിന്റെയും അവളെയും മാറി മാറി നോക്കിയിട്ട് ബൈക്കും എടുത്ത് തിരിച്ചുപോയി..
മീനു ഹോസ്റ്റലിലേക്കും നടന്നു.

*************
വീട്ടിലേക്കുള്ള യാത്രയിൽ രണ്ടുപേരും പരസ്പരം ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല..
രഞ്ജു അവന്റെ ദേഷ്യം മൊത്തം ഡ്രൈവിംഗിൽ തീർത്തു..

“നിങ്ങളെന്താ മക്കളെ താമസിച്ചത്..”
വീട്ടിലേക്ക് കയറിയതും ചിത്ര വന്നു ചോദിച്ചു.

“രണ്ടും കൂടി കറങ്ങാൻ പോയി കാണും അല്ലെ”
അവരെന്തെങ്കിലും പറയും മുൻപേ അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്ന അനു ചോദിച്ചു..

രണ്ടുപേരും ഒന്ന് ചിരിച്ചതെ ഉള്ളു..
കൂടുതൽ ചോദ്യങ്ങൾക്ക് നിൽക്കാതെ രഞ്ജു മുറിയിലേക്ക് പോയി..

“മോള് ആകെ ക്ഷീണിച്ചല്ലോ.”

“ഹോസ്റ്റലിലെയും ക്യാന്റീനിലെയും ഫുഡ് അല്ലെ അമ്മേ..അതാ..”

“നിന്നെ പറഞ്ഞ് ഹോസ്റ്റലിൽ വിടേണ്ടായിരുന്നു എന്ന് അവനിപ്പോ തോന്നുന്നുണ്ട്..
അവന്റെ വിഷമിച്ചുള്ള ഇരിപ്പും ഭാവമൊക്കെ കണ്ട് നിധിയേട്ടനും നിവിയും കൂടി കുറെ കളിയാക്കി..

ഇനിയിപ്പോ നിന്നെ തിരിച്ച് വിളിച്ച് ഇവിടെ നിർത്തണമെന്ന് വെച്ചാൽ അതിനും കളിയാക്കൽ സഹിക്കേണ്ടി വരും..

ആകെ പെട്ട് ഇരിക്കുവാ നിന്റെ പാവം കെട്യോൻ..”
അനു അവളുടെ തടിയിൽ പിടിച്ച് കൊഞ്ചിച്ചു കൊണ്ട് പറഞ്ഞു..

“അതിന് മാത്രം ഒരു സാധ്യതയും ഇല്ല ചേച്ചി..”
മീനു പുറമെ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ഉള്ളിൽ പറഞ്ഞു..

“മോള് പോയി ഫ്രഷായി അവനെയും കൂട്ടി വാ..
അമ്മ കഴിക്കാൻ എടുക്കാം.”

“മ്‌മ്‌മ്‌.”

“അമ്മ എനിക്ക് ബുൾസൈ ഉണ്ടാക്കി തരോ.. രണ്ടെണ്ണം.”
ചിത്രയുടെ കൂടെ അടുക്കളയിലേക്ക് പോകുന്ന അനുവിന്റെ സംസാരം കേട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് മീനു റൂമിലേക്ക് നടന്നു..

അവൾ ചെല്ലുമ്പോൾ രഞ്ജു വാഷ്‌റൂമിൽ ആയിരുന്നു..
മീനു ബാഗിൽ നിന്നും ഫോണെടുത്ത് “വീട്ടിൽ എത്തി” എന്ന് വിശ്വാസിന് മെസ്സേജ് അയച്ചു..

രഞ്ജു ഫ്രഷായി ഇറങ്ങിയതും ഫോൺ മേശപ്പുറത്ത് വെച്ച് ഡ്രെസ്സും ടൗവലും എടുത്ത് മീനു കുളിക്കാൻ കയറി.

രഞ്ജു കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്ന് മുടി ചീകുമ്പോൾ ആണ് മേശപ്പുറത്തിരുന്ന മീനുവിന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തത്..

Viswas calling

അത് കണ്ടതും ദേഷ്യം കൊണ്ട് രഞ്ജുവിന്റെ കണ്ണുകൾ ചുമന്നു.

തുടരും